- Nr inwentarza: 24/MDR
- Materiał: drewno polichromowane i złocone
- Czas powstania: XVIII/XIX w. (?)
- Pochodzenie: Parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sławęcinie
Sporej wielkości (wys. 125 cm) figura pochodząca z parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sławęcinie, drewniana, złocona i polichromowana, powstała prawdopodobnie na przełomie XVIII i XIX wieku. Św. Mikołaj jest ukazany w pełnej postaci, w stroju biskupim, którego istotnymi elementami są mitra na głowie i pastorał w ręce. Święty trzyma również księgę, symbol Bożego Słowa, do głoszenia którego został powołany, a także trzy złote kule, które należą do jego najbardziej charakterystycznych atrybutów. Są one odwołaniem do legendy według której biskup Miry Licyjskiej miał uposażyć trzy ubogie dziewczęta na wydaniu. Ta historia hagiograficzna ma wiele różnych wersji, ale każda wychwala dobroczynność Mikołaja, który przez swój hojny dar uratował trzy niewinne młode kobiety przed nędzą i upokorzeniem. Prof. Urszula Mazurczak z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego podkreśla, że umieszczenie grudek złota lub mieszków na księdze Ewangelii ma też dodatkowe znaczenie: to nauka Chrystusa podtrzymuje materialne dobra, których znakiem są złote kule, a więc leży ona u podstawy wszelkiego działania i aktywności – również tej charytatywnej.
Zniszczona jeszcze rzeźba trafiła do naszej kolekcji w 1998 r. za sprawą ks. Józefa Półchłopka, ówczesnego proboszcza parafii w Sławęcinie. Konserwację przeprowadził Tomasz Dziurawiec.
