- Nr inwentarza: 687-688/MDR
- Materiał: jedwab, nici metalowe, blaszka srebrna, tafta, koronka klockowa, płótno
- Czas powstania: lata 50. - 60. XVIII w.
- Pochodzenie: Parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sławęcinie
Dalmatyka to ozdobna szata liturgiczna stosowana w Kościele katolickim, przypominająca nieco ornat, ale z krótkimi rękawami, wykonywana w kolorach liturgicznych (biały, czerwony, zielony lub fioletowy, niekiedy złoty). Przeznaczona jest ona dla diakonów. Jej geneza tkwi w grecko-rzymskiej starożytności, gdy była strojem świeckim, dłuższym, luźniejszym oraz z długimi i szerokimi rękawami.
W naszej kolekcji znajdują się dwie identyczne dalmatyki z połowy XVIII wieku, w liturgicznym kolorze białym. Uszyte zostały z kremowej tafty. Posiadają wzór z wicią roślinną broszowany jedwabiem i trzema rodzajami nici metalowych, poza tym rzuty kwiatowe w postaci ukwieconych gałęzi. W obszyciach koronka z motywem wachlarzy.
Szaty pochodzą z parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sławęcinie i przekazane zostały do Muzeum przez ks. Marka Cesarza w 2015 r.
