- Nr inwentarza: 484/MDR
- Materiał: blacha miedziana, olej
- Czas powstania: ok. poł. XVII w. (?)
- Pochodzenie: dar ks. Józefa Stanowskiego
Ten piękny barokowy obraz namalowany został na blasze miedzianej, co nadaje duktowi pędzla dodatkowej gładkości a barwom wyrazistości. Ujęcie jest o tyle nietypowe, że po bokach ukrzyżowanego Chrystusa znajdują się medaliony ze scenami Bożego Narodzenia i Zmartwychwstania. Są to odniesienia do początku i kresu ziemskiego życia Zbawiciela, w centrum zaś znajduje się tajemnica Odkupienia przez śmierć krzyżową.
Wzorem dla krucyfiksu były sztychy powstałe na podstawie kompozycji wielkiego flamandzkiego malarza Petera Paula Rubensa (np. ten wykonany między 1616 a 1624 rokiem przez Pietera van Sompela). Również pozostałe sceny zostały zapewne zaczerpnięte z rycin. Chociaż artysta, który namalował ten obraz ma pewne niedostatki warsztatu widoczne chociażby w anatomii postaci, to pewne partie przedstawienia (jak np. zachmurzone niebo lub poplamione krwią perizonium Chrystusa) zostały wykonane całkiem sprawnie.
Profilowana rama obrazu jest współczesna i przesłania nieco fakt, że również centralna scena Ukrzyżowania wpisana jest w owalny kształt medalionu.
Obraz został przekazany do kolekcji Muzealnej przez ks. Józefa Stanowskiego w lutym 2003 roku i konserwowany był przez Ewę Sońską.
